Dag 14: Donderdag 4 juni 2009

Gatlinburg (Tennessee) – Blue Grass Region (Kentucky) – Mason (Ohio)

Omdat ik geen zin heb om achteraan te sluiten in een lange rij bij het uitchecken vandaag –het resort is zo enorm groot– zet ik de wekker zodat we al om 9 uur op pad kunnen. Dat komt toch sowieso wel goed uit, want met een lange rijdag voor de boeg is het ook wel lekker om tussendoor nog wat stops te maken en wat leuke dingen te doen.

Gisteren heb ik zoveel mogelijk al voorbereid en alles weer ingepakt, ik hoef maar onder de douche te springen en daarna de toilettassen nog in te pakken. Dat gaat dus lekker snel. Peter is ook snel klaar, en dan gaan we ervandoor, het is klokslag 9 uur. We hebben geen spijt het resort te moeten verlaten, we hebben wel betere plekken gezien. Hoewel het een goede deal was, was de studio klein en donker, en de huisjes enorm gehorig. Peter is meerdere keren wakker geworden door lawaai van anderen deze week. Wat we ook erg vervelend vonden is dat het bed aan 2 kanten tegen de muur stond en dat ik er dus altijd via het voeteneind in moest klimmen, heel onhandig!

Na het uitchecken rijden we via Pigeon Forge en Sevierville over de US-441 en de US-411 naar Knoxville, waar we de snelweg I-75 opgaan richting het noorden, naar Kentucky. Corbin is het eerste plaatsje waar we willen stoppen, of beter gezegd het Cumberland Falls State Resort Park, dat ligt vlakbij Corbin. In dit park is een waterval te zien die ook wel Little Niagara wordt genoemd, en het lijkt ons een leuke tussenstop voor een pauze, we komen er bijna langs. Het is nog ongeveer 2 uurtjes rijden, dus dat is ook een goede timing. In Kentucky stoppen we nog even bij het welcome center voor een pitstop en wat informatie, en omdat daar gratis internet beschikbaar is kijken we ook alvast even naar hotels in Cincinnati. We vinden geen geschikte aanbiedingen, dus we besluiten gewoon op de bonnefooi ernaartoe te rijden.

Als we wegrijden in Gatlinburg is het nog prima weer, heel zonnig en ongeveer 25˚C, maar hoe verder we noordwaarts gaan hoe donkerder de wolken worden en hoe lager de temperatuur. Als we aankomen bij de Cumberland Falls regent het zachtjes en is de temperatuur gezakt tot ongeveer 19˚C. Omdat het geen lange wandeling is naar de waterval, hij ligt praktisch naast de parkeerplaats, besluiten we toch maar even uit te stappen, gewapend met een paraplu.



De watervallen zijn niet verkeerd, er komt inderdaad behoorlijk wat water naar beneden, maar ze zijn niet betoverend mooi. Little Niagara zou niet mijn koosnaampje zijn. In de omgeving van de waterval ligt behoorlijk wat rotzooi, dat allemaal door het water van stroomopwaarts wordt meegesleurd en hier in de rotsblokken achterblijft. Dat maakt het uitzicht er niet bepaald mooi op. Bovendien is het water bruin en modderig, en dat draagt ook niet echt bij aan de schoonheid vinden wij. We schieten snel een paar plaatjes en rijden dan weer verder.

Het volgende doel is Harrodsburg in Kentucky, hier begint een scenic route naar Lexington die we willen rijden. Omdat we inmiddels voor de waterval een stuk van de snelweg af zijn, gaat de rest van de route ook helemaal binnendoor over de US-27 en later de US-150 en de US-127. De omgeving van de watervallen is een arm gebied, dat is duidelijk zichtbaar aan de huizen en vooral ook de met rommel en rotzooi vervuilde percelen waar die huizen opstaan. Maar hoe noordelijker we komen hoe rijker het wordt. De omgeving wordt steeds schoner en mooier. Onderweg bellen we nog even met het thuisfront, en we horen goed nieuws van mijn moeder. Dat is fijn! We zijn zo blij voor hen! En ook bellen we nog even met Mariet, de moeder van onze vriendin die de oppas is van Demi, onze lieve hond van inmiddels 9 maanden oud, tijdens deze vakantie. Daar horen we dat Demi ontzettend lief is en de hele dag achter haar aanloopt, dat komt ons bekend voor! We zijn blij dat het goed gaat, en dat ze haar plekje heeft gevonden. Zoveel beter dan een kennel, dit voelt ook voor ons heel relaxt dat we haar op een fijn adres kunnen achterlaten.

Hoe verder we in het noorden komen wordt het ook steeds kouder, de temperatuur blijft zakken. In Danville passeren we een Applebee’s en daar besluiten we te gaan lunchen. Hoewel lunch? Het is dan inmiddels al 2 uur ‘s middags geweest. We hebben bij een van onze eerder diners gezien dat ze bij Applebee’s een lunchspecial hebben: een soep en een salade die je beiden zelf mag kiezen voor $5,99. Dat is toch geen geld? En precies genoeg voor de middaghonger, en nog redelijk gezond ook! Als we hier uitstappen merken we pas goed hoe koud het is geworden, het is hier nog maar 15˚C. Freezing! In het restaurant wordt het al niet veel beter, daar is het ook ijskoud. We zeggen er iets van, want zelfs met een vest en een trui hebben we het daar koud, maar dat helpt niet echt. We eten snel de salade en de soep en gaan dan weer op pad. Het smaakt overigens wel voortreffelijk! Peter had de Franse uiensoep en ik de chili, met een salade van ijsbergsla met gefrituurde noodles en kip voor ons allebei. Voordat we de route vervolgen gaan we nog even naar de naastgelegen supermarkt om nog wat lekkers te scoren voor onderweg.

De route wordt steeds mooier, de omgeving is hier echt prachtig. Helaas is het wel gaan regenen, en dat maakt het erg lastig om te stoppen en foto’s te maken. Maar genieten doen we toch wel. We zien grote ranches en boerderijen met grote landerijen en prachtige huizen. De zo kenmerkende witte houten afrasteringen maken het plaatje compleet. In eerste instantie zijn het nog boerderijen met koeien en runderen, maar als we in Harrodsburg de US-68 opdraaien naar Lexington komen we alleen nog maar paarden tegen. En nog steeds prachtige huizen en heuvelachtige landerijen. Erg mooi! Een aanrader voor wie ooit in de buurt komt!



Eigenlijk hadden we in Lexington ook nog de Old Frankfort Pike willen rijden naar Frankfort, voordat we de snelweg naar Cincinnati zouden nemen, maar dat slaan we toch maar over. Het blijft maar regenen, en foto’s maken is toch onmogelijk, die scenic route moet maar wachten tot een volgende keer. In de regen is het ook nog steeds kouder geworden, in Lexington geeft de thermometer van de auto nog maar 13˚C aan. Brrrrrr…….dat zijn we nu niet meer gewend.

In Lexington nemen we weer de US-75 naar Cincinnati en vanaf dat moment loopt de temperatuur ook weer omhoog. Een uurtje boven Lexington is het weer droog en is het weer bijna 20˚C. Het is nog 2 uurtjes rijden, althans volgens TomTom. We belanden in het spitsuur van Cincinnati en dat levert een flinke file op. We willen een hotel in het noorden van de stad, vlakbij het pretpark Kings Island dat we morgen willen bezoeken. Vanaf de stad is dat nog 28km en die leggen we bijna volledig langzaamrijdend af. Het schiet niet op! In plaats van om 6 uur wordt het dus 7 uur voordat we de snelweg afrijden. We nemen een afslag eerder dan het pretpark, in de hoop hier nog wat goedkope overnachtingen te kunnen vinden.

Het eerste hotel dat we tegen komen is Clarion Inn & Suites. We lopen er even binnen om te informeren. De prijs is goed, ze vragen $59 per nacht, maar ze hebben helaas geen kamers met jacuzzi vrij. Peter wil graag een lekker bad nemen, en dan is een jacuzzi wel lekker. Die badkuipen zijn tenminste lekker diep en groot genoeg, het standaard bad op een motelkamer is veel te klein. We willen dus nog even verder kijken.

Even verderop vinden we nog verschillende hotels en motels. Hyatt en Holiday Inn vragen beiden de hoofdprijs met resp. $169 en $129 per nacht voor een kamer, en het Ramada vinden we niet echt schoon. Dan maar terug naar het Clarion, en helaas voor Peter geen kamer met een geschikt bad. Dit hotel is wel erg mooi en heel schoon. De kamers zijn net gerenoveerd, in de lobby ruik je nog de nieuwe verf. De kamers zijn prachtig en ruim, en het bed is heerlijk. Ook hebben ze gratis internet en een ijskast op de kamer, dat is ook wel handig! Met de AAA korting betalen we maar $53 per nacht, dat is geen geld!

Als we hebben ingecheckt willen we nog even wat eten, en ik wil nog even naar de Wallgreens voor wat schoonheidsspulletjes. Dat doen we maar even eerst. Peter blijft in de auto zitten en ik verzamel in een sneltreinvaart de spullen die ik nodig heb en een paar spullen die ik op voorraad voor thuis wil aanschaffen. Sommige dingen zijn hier gewoon spotgoedkoop en sommige dingen ook gewoon heel handig. Zo hebben we de vorige keer van die sprayflacons gekocht die je kunt gebruiken om even snel je handen schoon te maken, als er geen water en zeep voorhanden is. Het zijn miniflaconnetjes van 10ml in de vorm van een grote pen, die passen heel gemakkelijk in de handtas, en wij vinden ze geweldig. Die wil ik ook meenemen voor thuis bijvoorbeeld. De rest van het boodschappenlijstje volgt later deze week nog wel ;-)

Daarna gaan we eten, Langs de grote weg hadden we, ja alweeeeeeer, een Applebee’s gezien. We hebben geen grote honger, maar een portie boneless buffalo wings gaan er wel in, met een kopje soep vooraf. We nemen allebei dezelfde soep die we ’s middags ook hebben gegeten. We krijgen het nauwelijks op, maar het is wel weer heerlijk. We zouden aandelen moeten nemen bij Applebee’s, zo vaak komen we er…en twee keer op een dag is wel het toppunt vinden we! Gelukkig is het niet strafbaar.

Na het eten zijn we doodop en toe aan wat rust. We gaan naar het hotel en kruipen al vroeg weer onder de wol. Morgen hebben we ook weer een vermoeiende dag voor de boeg.