Dag 4: Maandag 25 mei 2009

Savannah (Georgia)

Deze nacht word ik alleen om 5 uur even wakker om te plassen, maar daarna kan ik heerlijk verder slapen. Om 8 uur maakt Peter me wakker met goed nieuws: het is prachtig weer buiten! Ik krijg er gelijk heel veel energie van en spring uit bed gelijk onder de douche. Geen tijd te verspillen! Ik heb gelukkig heerlijk geslapen, net als Peter overigens en ik ben blij dat we een beetje in het ritme lijken te komen. We hebben er duidelijk wat meer tijd voor nodig dan alle vorige keren.

We hebben allebei niet veel honger en slaan een ontbijt over. In plaats daarvan lopen we het stadje in op zoek naar de bezienswaardigheden. Ik kan niet wachten! Na 2 regenachtige dagen is het heerlijk om een dagje buiten te kunnen vertoeven. Hoewel het erg warm is, veel warmer dan de vorige dagen, lijkt het wel iets minder vochtig te zijn. Gelukkig is er in het stadje ook veel schaduw door de vele bomen. We doen alles te voet, ik heb tijdens de voorbereidingen thuis een wandelroute uitgestippeld langs alle mooie plekjes. We hebben geen zin om de cultuur aan de binnenkant op te snuiven en houden het vandaag alleen bij de buitenkant van alle mooie gebouwen. We genieten van de mooie architectuur, de prachtige smeedijzeren balkons en hekwerken en van de gezellige pleintjes –squares in het Amerikaans– die Savannah zo kenmerken. Onderweg nemen we een laat ontbijt dat heerlijk smaakt en daarna doorkruisen we Colonial Cemetery.





We eindigen in Emmett Park en van daaruit lopen we via Factor’s Walk naar River Street. Hier flaneren we langs de vele souvenirwinkeltjes terug naar het hotel. Ik koop een leuk cadeautje voor mijn broertje in de Harley Davidson winkel en ik vind een leuke ketting met een glazen hanger in verschillende kleuren. Ik ben dol op die glazen hangers! Dit is mijn derde, en de andere 2 heb ik op eerdere reizen ook in Amerika gekocht. Ook scoren we hier in een van de winkeltjes onze eerste kerstboomversiering van deze reis, het zal zeker niet de laatste zijn.



Om kwart voor 3 zijn we terug in het hotel waar we een uurtje pauzeren. Ik kleed me om in de outfit die ik gisteren heb gekocht en even voor 4 uur gaan we weer op pad, deze keer met de auto. We besluiten om Tybee Island op te zoeken. Met de auto is dat iets minder dan een half uurtje rijden. Bij het visitor center probeer ik een kaart te vinden van de plekken waar de schildpadden komen, maar die kaart bestaat niet meer. Er word me verteld dat er dit jaar nog geen schildpadden zijn gesignaleerd en nog geen eieren zijn gelegd, door het slechte weer van de laatste weken zijn die dit jaar later dan normaal. Als alternatief gaan we naar de vuurtoren. Die blijkt helaas al gesloten, dus ook hier kunnen we alleen de buitenkant nog op de foto zetten. We wandelen dan even naar het strand, maar dat kan ons niet echt bekoren. We zijn nu eenmaal geen strandmensen. We houden wel van rotsige en ruige kusten, maar niet van die doodgewone zandstranden, vooral niet als ze vol liggen met halfnaakte mensen ;-)

We stappen weer in de auto en rijden terug naar het hotel, dat was een kort uitstapje en niet echt de moeite waard. We parkeren de auto en lopen het centrum van Savannah in op zoek naar een restaurantje. We belanden bij een Tony Roma’s, daar hebben we van vorige keren goede herinneringen aan. Het restaurant ziet er erg ongezellig uit, heel anders dan in onze herinneringen van andere restaurants van dezelfde keten. Ik bestel de potato skins als voorgerecht en de filet mignon als hoofdgerecht. Peter gaat voor de spare ribs. De potato skins blijken erg droog te zijn, de filet mignon bevat nog redelijk wat vet –dat zou je niet verwachten bij een filet- en de baked potato heeft een rare bijsmaak. Ik eet dan ook heel weinig, maar de serveerster heeft er weinig aandacht voor. Ik besluit er verder niets van te zeggen, we laten het erbij. We gaan lekker terug naar het hotel voor een rustig avondje bij de tv en op het internet. Nu vallen de oogjes weer toe, we gaan lekker slapen!