Dag 6: Woensdag 27 mei 2009

Charleston (South Carolina)

Vandaag word ik wakker om kwart over 7, ik heb in één ruk doorgeslapen. Heerlijk geslapen! Ik kruip eerst nog even achter de laptop zodat Peter nog even kan doorslapen en daarna spring ik onder de douche en maak me klaar voor de dag. Het is een beetje bewolkt, hopelijk blijft het wel droog vandaag.

Als Peter er ook klaar voor is gaan we op pad, vandaag beginnen we met het Historisch District van Charleston. Vanuit het hotel zijn we er met de auto heel snel. We parkeren de auto in een garage in een zijstraat van East Bay street en lopen naar de Market. Via de kraampjes lopen we naar Meeting Street en van daaruit wandelen we kriskras door de stad langs de vele prachtige huizen en bezienswaardigheden. Wat is Charleston toch een rijke stad! Het ziet er heel anders uit dan Savannah. We genieten van de mooie architectuur, maar we missen wel een beetje het knusse gevoel van Savannah.



Het is ontzettend warm en erg benauwd, het is weer heel vochtig vandaag. Als de wandeling erop zit is het inmiddels ongeveer 1 uur en we zijn erg toe aan afkoeling. We zien het niet zitten om de middag aan plantages te besteden vanwege de vochtige hitte en besluiten een winkelcentrum op te zoeken: Northwoods Mall. Daar ligt vast ook wel een winkel waar we even kunnen kijken voor een nieuwe batterij voor de laptop.

Onderweg barst er een enorme regenbui los en later blijkt dat het de hele middag zal regenen. Een goede keuze, dus! Naast het winkelcentrum ligt inderdaad een Best Buy en daar vinden we met behulp van een medewerker de juiste nieuwe batterij voor de laptop. Gelukkig, die kunnen we dus nog gewoon gebruiken deze vakantie. Hij is wel behoorlijk duur, dus na de vakantie moeten we toch even informeren naar de garantie, de laptop is nog geen jaar oud. Ook kopen we hier gelijk de Nintendo DS Lite die we beloofd hadden mee te nemen voor het zoontje van mijn collega. Naast de Best Buy ligt ook nog een Michaels en een Barnes & Nobles, die maak ik natuurlijk ook nog even onveilig. Ik houd me in en koop niet zoveel, maar wel een paar kleine leuke dingen. Mijn collectie boekenleggers groeit gestaag.

Daarna lopen we de mall in, waar we nog een kop van onze favoriete Amerikaanse soep eten: Broccoli Cheese. Mjammie! Verder is er niet zoveel te beleven. Het winkel aanbod vinden we niet echt geweldig en we kopen dan ook niets, op wat haarverzorgingsproducten na. De middag is al bijna om, en we besluiten om even te gaan pauzeren in het hotel. Daar lees ik nog een beetje en Peter kijkt een film op tv. Ook proberen we de nieuwe batterij uit voor de laptop, en gelukkig werkt die prima!

Als we weer honger krijgen vragen we aan de hotelreceptie naar een goed Japans restaurant in Charleston. Er blijkt er 1 te liggen in het historisch district: Tsunami. Met de auto zijn we er snel. We parkeren in een garage in een zijstraat, vlakbij het restaurant. Het is er nog niet druk als we binnenkomen en we krijgen gelijk een tafeltje. Bij het menu krijgen we een blaadje waarop we de bestelling kunnen invullen. Het is zo donker in het restaurant dat we de kaart niet kunnen lezen. Met behulp van de theelichtjes op de tafel –ik jat er een van de tafel naast ons– lukt het ons om het menu te ontcijferen. Dit restaurant serveert een gevarieerd aanbod aan sushi en sashimi, het standaard aanbod maar ook een aantal specials. We bestellen van alles wat en natuurlijk gaan we ook de specials proberen. We laten het ons heerlijk smaken, de specials zijn echt fantastisch lekker! Nog nooit eerder hadden we sushi die deels warm werd geserveerd, dat is wel heel bijzonder. Ook de manier van serveren is heel anders dan we zijn gewend –met sausjes en zo– en heel mooi opgediend. Een aanrader dus, dit restaurant! Neem wel een leeslampje mee om het menu te kunnen ontcijferen.

Na het eten gaan we terug naar het hotel waar we nog even lezen en tv kijken, en nog even op internet surfen. We bespreken ook nog even de planning van de komende dagen, hoe gaan we die doorbrengen? We hebben na aankomende nacht geen hotels meer geboekt voor meer dan een week, maar we komen er nog niet echt uit. Voor morgen hebben we in elk geval een aanvalsplan en daarna zien we wel verder. Nu eerst lekker slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten